Terwijl de ene helft van de wereld zich opvreet over de ‘bepaalde groet’ van de heer Musk en de andere helft van de wereld door oorlogen of verwoestende branden zich afvraagt waar vanavond te slapen, lig ik wakker van het gele doekje. Het vaatdoekje op...
Bij de laatste keer dichttrekken van de deur sta ik op de drempel even stil bij hoe vaak ik dit gedaan heb. Niet alleen déze deur, maar hoe vaak ik deuren van huizen achter me dicht heb getrokken. Een laatste keer. En dan gaan, op...
Het is vrijdagavond en mijn demente vader heeft het beter voor elkaar dan ik. Dit zie ik aan de foto’s op het fenomeen Familienet, een soort Facebook van het verzorgingstehuis waar hij woont. Terwijl hij druk is met de afweging of hij het blokje kaas,...
In een meditatieve waas stroomden de taakjes in kleine waterstrepen langs de ramen, terwijl ik me vegeterend als mos omhulde met Bridget Jones-waardig zelfmedelijden...
Het is tweede Paasdag. Tussen pastelkleurige kuikens, eieren en haasjes kijk je argwanend naar je bezoek. Zoals altijd heb je tijd nodig om te ontdooien richting vreemden, hoe hard de verpleging ook zegt; “Kijk, je dochter!” – alsof je doof bent...
Nadat ik een week lang op diverse plekken in mijn nieuwe woonplaats Leiden voor het eerst in mijn leven staand tegen een gevel had staan kotsen, was ook mijn lever geïntroduceerd in het studentenbestaan. Ik zou al snel leren dat er vele varianten zaten tussen...
“Wat als ik nou geen nieuwe vrienden ma-haa-haak”, snikte ik tegen mijn zus aan de andere kant van de lijn, mijn vingers verwikkeld in het krullende telefoonsnoer. Tranen druppelden op de draaischijf van de bakelieten landlijn in het huis van mijn tante in Oegstgeest, waar...
Een te grote ruimte met daarin tafels en stoelen in standje ‘dorpsvergadering’. Met de kleedjes “lekker anders” schuin over tafel gedrapeerd, staat immers véél gezelliger. Naast de vaasjes met een enkele anjer stonden zoute stengels in een glaasje, wat borrelnootjes op een schaaltje. Daar zouden...
Geïndoctrineerd volgens goed Gereformeerde opvoeding, ben ik altijd huiverig om een rooms-katholieke kerk in te lopen. Nu wil ik dat op vakantie nog wel eens doen, om ergens semi-vroom een karma-afkopend kaarsje aan te steken…...
Het is 20.45 uur, volgens de wekker. Ik lig koortsig in een hotelbed in na een wereldreis Groningen – Schiphol – Sevilla. Vanochtend zat ik nog met loodzware tegenzin op mijn velours bank die afgelopen negen maanden als een behaaglijke baarmoeder fungeerde....