Bij de laatste keer dichttrekken van de deur sta ik op de drempel even stil bij hoe vaak ik dit gedaan heb. Niet alleen déze deur, maar hoe vaak ik…
Het is vrijdagavond en mijn demente vader heeft het beter voor elkaar dan ik. Dit zie ik aan de foto’s op het fenomeen Familienet, een soort Facebook van het verzorgingstehuis…
In een meditatieve waas stroomden de taakjes in kleine waterstrepen langs de ramen, terwijl ik me vegeterend als mos omhulde met Bridget Jones-waardig zelfmedelijden...
Het is tweede Paasdag. Tussen pastelkleurige kuikens, eieren en haasjes kijk je argwanend naar je bezoek. Zoals altijd heb je tijd nodig om te ontdooien richting vreemden, hoe hard de…
Nadat ik een week lang op diverse plekken in mijn nieuwe woonplaats Leiden voor het eerst in mijn leven staand tegen een gevel had staan kotsen, was ook mijn lever…
“Wat als ik nou geen nieuwe vrienden ma-haa-haak”, snikte ik tegen mijn zus aan de andere kant van de lijn, mijn vingers verwikkeld in het krullende telefoonsnoer. Tranen druppelden op…
Een te grote ruimte met daarin tafels en stoelen in standje ‘dorpsvergadering’. Met de kleedjes “lekker anders” schuin over tafel gedrapeerd, staat immers véél gezelliger. Naast de vaasjes met een…
Geïndoctrineerd volgens goed Gereformeerde opvoeding, ben ik altijd huiverig om een rooms-katholieke kerk in te lopen. Nu wil ik dat op vakantie nog wel eens doen, om ergens semi-vroom een…
Het is 20.45 uur, volgens de wekker. Ik lig koortsig in een hotelbed in na een wereldreis Groningen – Schiphol – Sevilla. Vanochtend zat ik nog met loodzware tegenzin op…
Er zijn momenten in mijn leven dat ik verwantschap voelde met Britney Spears. Niet zozeer het moment dat ze als preuts schoolmeisje in uniform kittig met haar staartjes zwiepte terwijl…
Ik weet niet wat voor dag het was. Of welke maand precies, behalve dat het zomer was. Maar ineens waren ze er, elke middag rond een uur of vier. Een…
‘No trail’, zei het knullige houten bordje naast het pad. We liepen in een droog, zanderig rotsgebied waar we zo’n kwartier geleden waren begonnen aan de tocht van ruim anderhalf…
We gingen naar Parijs. Een roadtrip – omdat het kán. Omdat we, toen we in Amerika waren, steeds hoorden “O my God, Europe, that’s so great, you can just drive…
Het was een warme, zonovergoten dag in mei toen we in Moab een fles wijn kochten. Een dure, bijzondere fles rode wijn van het wijnhuis van regisseur Francis Ford Coppola.…
Op één van de vele, hete dagen op het Griekse eiland, belandden we op een pleintje. Zo’n Mediterraan pleintje, met Platanen waaronder mannen met petten, vrouwtjes met schorten en diverse…
Over drie haltes moest ik overstappen, maar één halte geleden was er al iets in mij ontwaakt. Een wolkje herkenning, een vleugje vroeger dat opeens langs mijn ruggengraat omhoog tintelde.…
Met mijn vriendin was ik in Parijs. De stad die in alles uitstraalt dat, als God een guilty pleasure zou hebben, het Parijs zou zijn. Zoals ik vaak doe bij…
‘Maar we kleúren er niet mee, natuurlijk’, zei ze streng, terwijl ze met de foundation voor mijn neus zwaaide. In de vele spiegels om me heen keek ik even wie…
Het komt steeds dichter bij; de terreur. Ik vind dat heftig. Eerst was het nog best een ver-van-onze-bed-show, ergens over de grens. Toen kwam het ook naar Nederland, maar vooral…
Oud-collega S werkte vroeger kortstondig op de kamer bij enkele dames die mijn collega’s waren. Hij had een “aparte functie” en die officieuze titel omarmde hij met verve. S was…
Het gaat er gewoon niet in bij mij. Mensen die structureel te laat komen. Hoe krijg je het voor elkaar? In wat voor wereld leef je dat er een moment…
Ik ga dit jaar voor het eerst naar Oerol. Dat is op zich niet zo gek, ware het niet dat ik 38 ben, zelf in de theaterwereld werk én erg…
Ik loop regelmatig langs een school. Gewoon, een gewone school. Een witte HAVO-VWO school, zo eentje als waar ik vroeger ook op zat. Met middelmatig verveelde kakmeisjes en jongetjes en…
Er liep een man voor mij op straat met een blikje bier. Op zich niet vreemd, behalve dat het half 11 was. ’s Ochtends. De man zag er wat groezelig…
Opeens is hij er: de dag dat je winterjas onaangenaam warm voelt. Je rug voelt plakkerig, zelfs met rits los krijg je niet genoeg zuurstof. Het is lente, en de…
De eerste nacht dat ik, na een relatie van 7 jaar, voor het eerst weer alleen moest slapen in een nieuw, onbekend huis, was ik bang. Bang om alleen te…
Blijf je verwonderen. Dat lees ik in De Happinez. Een mooi streven, al krijg ik er ook een beetje jeuk van. Alsof je de hele dag in je spirituele wapperbroek…
Ik had een hele wijze oma. Een wijze, Groningse oma. Een oma met snoepjes in haar tas en envelopjes met geld voor je rapporten. Een oma die hard schaterlachte met…